Het is goed zo, maar wel oneerlijk.
Sotto Voce Zoveel soorten van verdriet. ik noem ze niet. Maar één, het afstand doen en scheiden.En niet het snijden doet zo’n pijn maar het afgesneden zijn. M. Vasalis Op vrijdag 4 september 2020 is mijn keukentafellief Paul Laaper in het UMC Groningen overleden.Hij heeft gewacht tot mijn vriendin Caren erbij was, zodat ik niet […]
Een achtbaan van emoties
Deze post verscheen eerder op KarinBlogt.nlDe afgelopen maanden zou ik graag overgeslagen hebben. Corona was daarin voor mij niet eens het grootste probleem, maar wel de achtbaan van emoties rondom de ziekte van mijn keukentafellief.In juni schreef ik over onze thuissituatie, zijn ziekte en de laatste strohalm die hij pakte met immunotherapie. Inmiddels liggen er heel […]
Een minicursus omgaan met teleurstellingen
Je dacht natuurlijk dat ik alweer gezellig met de baas in de achtertuin zat, helaas pindakaas. Helaas pindakaas 1Donderdagavond raakte de voedingssonde verstopt en stond Paul een uur of wat droog.Op vrijdag is (met behulp van röntgen) een nieuwe sonde geplaatst, die iets dieper in zijn lijf zit. Misschien zou dat helpen tegen ellendige braakneigingen.Vol […]
Van de zijlijner: Warm he?
Terwijl de temperatuur nu nog schappelijk is, vond ik het hoog tijd om weer een update te schrijven. Zoals je inmiddels gewend bent, vanuit mijn perspectief.De behoefte om te schrijven is tweeledig, jou op de hoogte houden en voor mezelf weer eens dingen op een rijtje te zetten en het blogarchief compleet te houden. Ooit […]
Duivels dilemma
Bloggen over privézaken is een duivels dilemma. Deze post verscheen eerder op KarinBlogt.nlOp 13 maart kozen we voor de semi-quarantaine. Mijn keukentafellief maakt per slot van rekening deel uit van die ‘kwetsbare’ groep. We rommelden wat in onze eigen bubbel. Uitgestelde zorg.De controles in het ziekenhuis werden belrondes. Bij een doorverwijzing eind april naar een […]
Pfff, die week zit er op….update van de zijlijner
Ik was een uitgebreid verhaal aan het tikken, maar ik merk dat het nergens voor nodig is.Moeheid wakkert emoties aan en dus houd ik het kort. Dinsdag is de voedingssonde geplaatst en vanaf woensdag pompt het apparaat 24 uur per dag via de neus van Paul, lekkers naar zijn maag,Nou ja…hij proeft er niks van, […]
Een laatste strohalm of toch een zaadje van hoop geplant.
Voor ik de verslaglegging start: DANK!!!!Voor alle hartverwarmende reacties de afgelopen week. Op welke manier dan ook.Echt dat doet ons zo vreselijk goed. Ik ben nog steeds heel blij over het feit dat we kozen om te bloggen over de ontwikkelingen.We maken het jou als lezer makkelijk, de drempels blijven laag en je bent altijd […]
Update van de zijlijner
Hoe begin je nu na zoveel tijd een blogpost over alle ontwikkelingen?De kanker heeft zich uitgezaaid. Even een korte toelichtingDat doe ik niet alleen om jou op de hoogte te brengen, maar ook om het in mijn brein even te ordenen. Paul knapte de afgelopen periode niet erg hard op, zeg maar gerust dat hij […]
Met ‘n oog op de wereld – de finish is nog ver
Eindelijk weer een bericht van de patiënt in kwestie. Het laatste bericht op dit weblog ging over de goede uitslag die we kregen over de MRI-scan, dat was ook prettig om te horen. Maar de maanden november en december waren fysiek gesproken geen beste maanden voor me. Ernstige vermoeidheid, bloedarmoede, bacteriële infectie in de oogkas, […]
Cadeautje!
We zijn zojuist gebeld door het UMCG dat de uitslagen van de MRI scan laten zien dat de tumor(resten) goed geschrokken zijn van de bestraling. Voor zover ze nu kunnen zien, is het vooruitzicht goed. Paul hoeft in principe pas over drie maanden terug te komen op inspectie. Op naar een nieuw oog in het […]