De cirkel is rond

Gisteren heb ik Paul zijn ring opgehaald, hij is weer heel dicht bij nu.
Voelt goed!

7 reacties

  1. Mooi jullie ring…….
    Goed ook om te lezen dat het “best goed gaat”!
    Bewegen, buiten zijn, slimmer met bladeren omgaan…..en,……komen tot acceptatie…wat dat ook moge zijn.
    Ik heb je misschien wel eens verteld over de Parkinson invasie die mijn vader heeft doorgemaakt, trouwens….. ook mijn broers werden bezocht door de heer P!
    Terug naar mijn vader,……als de heer Parkinson je in die tijd (ruim 40 jaar geleden) bezocht moest je de gevolgen van zijn bezoek maar zelf oplossen.
    Er was “niets”.
    Niet alleen degene die hadden doorgestudeerd op P , ook wij deden maar wat. Vaak betekende dat net doen of er niets aan de hand was. Wat moest je doen, zeggen, niet zeggen….
    Wisten wij veel….. hij moest het mooi zelf oplossen, daar kwam het wel op neer.
    Wat ik zie, terug kijkend, had hij zijn Parkinson geaccepteerd.
    Hij bleef lachen…
    Poehee…. das knap!!!
    Wat een held he?
    Doorgaan met een traan, en nog een traan, een schep vol herfst bladeren en dan wellicht toch ook een lach…..
    Mooi de ring, Karin!
    Liefs,
    Jaap