Met kleine stapjes kom je ook vooruit…

Op de een of andere manier is er op 1 januari een klein knopje omgezet en maak ik nu stappen vooruit in plaats van stil te staan.
Natuurlijk is het nog steeds geen 100% levens- en genietenfeest en het blijft vallen en opstaan….maar toch.

Brood op de plank
Werkmatig hebben Marielle en ik een schone start gemaakt. Een nieuw Trellobord, nieuwe opdrachten en alles in de archieven is opgeschoond. De eerste facturen zijn verstuurd en de jaarstukken van LearningROCKS zijn zelfs klaar.
Ik heb zelf ook weer een paar mooie (kleine) klussen binnen en ik pak ook het bloggen op karinblogt.nl vandaag weer op.

Ik ben begonnen met het vastleggen van de herinneringen.
Allereerst in een fotoboek. Daarin heb ik bijna alle mooie foto’s verzameld en allemaal Paul’s lachen me toe als ik er doorheen blader.
Werk, vakanties, haringpartys, collega’s en natuurlijk ook zijn ziek zijn en het afscheid.
Er zitten een aantal lege pagina’s tussen waarop ik wat dingen kan schrijven en plakken (gedichten bijvoorbeeld).
Het maken van het boek was voor mij een soort afsluiten van een heel zwarte droevige periode, nu gaan we voor 50 tinten grijs.

Vorige week durfde ik het ook aan om te starten met een herinneringsschilderij.
Ik heb zijn favoriete overhemd in stukken geknipt en een aantal objecten op het doek vastgemaakt.
Knoopjes, zijn laatst geschreven pagina van zijn notitieboekje, de edubloggersbadge, zijn telefoonnummer op het kaartje dat hij altijd bij zich had, een aantal bankbiljetten die hij als boekenlegger gebruikte, het heilige christoffelplaatje, het hartje en het gelukspoppetje dat ik hem ooit gaf.

Nadat alles op het doek geplakt was, heb ik de eerste witte grondlaag (met zand en aarde erdoor) opgebracht.

Gisteren heb ik de eerste kleurlaag aangebracht

Het doek heeft een (werk)titel: Geen Hazes. Het is een knipoog naar Paul vanwege de vliegervorm en de vlecht (verbonden).
Komend weekend hoop ik het af te maken en is er weer een klein project afgerond. Helemaal af is het dan nog niet, maar ik zet het ergens neer om te wennen en om dingen die me opvallen en gaan irriteren later nog te veranderen. Het is voor mij pas af als ik mijn initialen er op zet.

Nu snel aan mijn Ommetje, want ik probeer elke dag een rondje te lopen.
Dat hondje waar ik nog steeds voorzichtig naar op zoek ben zou het nog gezelliger maken.
Iemand een puppy in de aanbieding?