Van de zijlijner: Warm he?

Terwijl de temperatuur nu nog schappelijk is, vond ik het hoog tijd om weer een update te schrijven. Zoals je inmiddels gewend bent, vanuit mijn perspectief.
De behoefte om te schrijven is tweeledig, jou op de hoogte houden en voor mezelf weer eens dingen op een rijtje te zetten en het blogarchief compleet te houden. Ooit gaat het er van komen, dan maak ik tijd voor een echt artikel over mezelf als naaste.

Geen nieuws
Allereerst, er is nog geen nieuws te melden over het wel of niet aanslaan van de immunotherapie, waar hij inmiddels de eerste serie van vier heeft afgerond. Maandag 17 augustus is er een PETscan en de week daarna op 24 augustus weten we meer.

Een update over de huidige situatie.
Paul is een (of twee) nachtjes logeren in het UMCG. Ik denk ook dat hij het als logeren beschouwd, want het is koel, hij wordt gemonitord en krijgt via een infuus veel vocht binnen.

Voorafgaand
Van de immuntherapie heeft hij eigenlijk geen noemenswaardige bijwerkingen.
Er zijn wel wat andere vervelende bijkomstigheden.
Op miraculeuze wijze verdwijnt zijn bloed ergens.
Dat  maakt dat het HB (ijzergehalte van het bloed dat ervoor zorgt dat de zuurstof van de longen naar de rest van zijn lichaam getransporteerd wordt) telkens te laag is. Voor een gezond mens zou dat 8,5 mmol moeten zijn, wij juichen als het boven de 6 is.
Dat betekent fysiek  dat hij moe en lusteloos is en er telkens een bloedtransfusie gegeven wordt.
Er moet naar gekeken worden, maar de oncoloog zou dat liever doen NA de Petscan om op grond van de plaatjes een besluit te kunnen nemen,
Dat zou in elk geval inhouden dat er gekeken wordt IN zijn lijf of er een tumor lekt.
Repareren zou een optie kunnen zijn, door bestralen of door dichtsolderen.
Of dat gebeurt en wanneer is nog even afwachten (op dit moment).

De voedingssonde en de extra vloeistof die daar doorheen gespoten wordt, vanwege de warmte, laten zijn maag/darmen opspelen. Regelmatig komt alles via de verkeerde weg naar boven.
Blijkbaar reageert zijn immuunsysteem door meer urinekristallen aan te maken en daardoor jicht te veroorzaken. Twee weken geleden ontstond het in twee voeten tegelijk (als je iets doet moet je het ook goed doen). Afgelopen maandag ontstond het in zijn rechterknie.

De optelsom van een laag HB, overgeven en veel pijn maakte dat hij eigenlijk geen fut had om uit bed te komen.
Gisteren hebben we daarom, in overleg met de oncoloog, een rondje Spoedeisende Hulp gedaan en is hij door de mangel gehaald en opgenomen in het UMCG.
De jicht in zijn knie is stevig aangepakt (ontstekingsremmer). Hij is aan een vochtinfuus gehangen en heeft ook weer twee zakjes bloed gekregen.
Dat was dus een stevige zomerbeurt waarvan ik hoop dat hij opknapt en wat meer energie krijgt….
nu even afwachten of ik hem vandaag of morgen mag ophalen.